2013年5月17日金曜日

Henri Barbusse nació アンリ・バルビュス誕生 (1873年) esperantisto

今日は フランスの 作家でエスペランティストの Henri Barbusse アンリ・バルビュスが誕生した日なのであります。140年前のことです。


Henri Barbusse (Asnières-sur-Seine, 17 de mayo de 1873 – Moscú, 30 de agosto de 1935) fue un escritor, periodista y militante comunista francés.
Sus primeros estudios los realizó en el College Rollin donde obtuvo su vocación por las letras, incursionando en la poesía y posteriormente en el periodismo. En 1910 se le nombró director de la revista Je sais tout donde volcó su pensamiento y cultura.
Barbusse cobra cierta notoriedad hacia el año 1908 con una novela naturalista, L'Enfer (El infierno). Alcanza la fama con la novela Le feu (El fuego), en 1916, basada en su experiencia en la Primera Guerra Mundial, que mostraba su odio creciente hacia el militarismo. El libro obtiene el Premio Goncourt.
Sus siguientes trabajos, Manifeste aux Intellectuels, Elevations, y otros, muestran un punto de vista más revolucionario. Entre estos, Le Couteau entre les dents, de 1921, marcó la cercanía de Barbusse al movimiento bolchevique y a la Revolución rusa. Se une en 1923 al Partido Comunista de Francia y se radica en la Unión Soviética.
Barbusse fue un stalinista convencido, y autor en 1935 de una biografía de Joseph Stalin, titulada Staline. Un monde nouveau vu à travers un homme (Stalin. Un nuevo mundo visto a través de un hombre). El libro fue un equivalente occidental del culto a la personalidad soviética, y Barbusse inicia una fuerte campaña de prensa contra su ex amigo Panait Istrati, un escritor rumano que había expresado críticas hacia el Estado soviético.
Barbusse fue un esperantista, y fue el presidente honorario del primer congreso de la Sennacieca Asocio Tutmonda. En 1921, escribió un artículo en esperanto, Esperantista Laboristo ("Trabajador esperantista").
Sus restos se encuentran en el cementerio Père-Lachaise de París.


Henri Barbusse from jacques Champigny on Vimeo.

Henri Barbusse アンリ・バルビュスは フランス、パリ近郊のアスニエルに140年前の今日、1873年5月17日に生まれました。早くからジャーナリズムに身を投じ、詩人を志して文痘に出入りするうちに、詩人マンデスの末娘と相知って結婚しました。初の詩集『泣き女たち』(1895年)、小説『哀願者たち』(1903年)を出しましたが、1908年に人間情念の赤裸々な描写をした『地獄』を公にし、その大胆さで大センセーションを巻き起こしました。1914年第一次世界大戦が勃発するや、ドイツの箪国主義に対する固い決意に燃え、40歳で兵役を志願し、一兵卒として塹壕戦に参加しました。『砲火』(1916年)はその成果と云えましょう。この作品は『ある分隊の日記』の副題を持ち、戦争の仮借なき悲惨を描いてゴンクール賞を得ましたが、世上の凄まじい非難を浴びました。ここで Henri Barbusse は非戦論を高揚し、戦争の惨禍を避けるには手先として使われる彼我の兵卒の反戦的結束より他に無いと説き、独、仏の在郷軍人の一致団結を呼びかけました。戦後はますます平和主義に傾き、その反骨精神を広く社会的舞台に押し上げて、ソ連のレーニンの思想にのっとり、人類の平等、人種差別撤廃、労働者の団結を強調しました。いわゆるクラルテ(光)運動で、『クラルテ』は1919年に発表され、世界的な反響を呼びました。こうして Henri Barbusse は革命後のロシアを理想の地と考え、ソ連に定住する決意を固めて、モスクワで亡くなったのです。まさか20世紀の間にソ連が崩壊するとは Ernesto Mr. T 同様 思ってもいなかったでしょう。


El Día de Esperanto solo en Japón エスペラントの日



Esperanto está vivo エスペラントは生きている



Henri BARBUSSE [barbüs], esperante Henriko Barbuso (naskiĝis la 17-an de majo 1874 en Asnières, mortis la 30-an de aŭgusto 1935 en Moskvo), estis fama franca verkisto, konata pro sia engaĝiĝo flanke de la maldekstrularo.

Unue ligita kun la simbolismanoj, post la unua mondmilito li fariĝis pacifisto kaj komunisto.

ご意見、ご質問等ございましたら、<ernestotaju@yahoo.co.jp>へ。